گزارش اطلاعاتی آمريکا و تحليل های آن

بعد از گزارش اطلاعاتی آمریکا در خصوص مسائل هسته ای ایران و گذشت چند روز از این گزارش ابعاد دیگری از آن خودنمایی می کند. ابعادی که در داخل ایران سعی می شود کمتر بدان پرداخته شده - البته در آشکار - و بیشتر سعی بر آن است که از این گزارش به عنوان یک پیروزی در سیاست خارجی ایران قلمداد گردد. اما تحلیلهای دیگری که در این خصوص قابل تامل است وجود سیاست جدید آمریکا در برخورد با ایران می باشد. در چند سال گذشته ایالات متحده برای منزوی ساختن ایران از راههای گوناگونی بهره برده است، حتی استفاده از گزینه نظامی که هنوز نیز در روی میز آقای بوش قرار دارد، منتفی نبوده است! اما به هر تقدیر، با توجه به سیاستهای ایران و وضعیت حاکم در سطح بین الملل این گزینه ها نتوانست به صورت کامل کارایی خود را نشان دهند. از این رو برای تحت فشار قرار دادن ایران و متقاعد کردن شرکای دیگر برای این کار، دیپلماتهای آمریکایی گزینه دیگری را برگزیده اند که از برنامه های قبلی آنها پیچیده تر است. همانطور که در گزارش اطلاعاتی آمریکا آمده است ایران در سال ۲۰۰۳ فعالیتهای دستیابی به بمب هسته ای را از برنامه خود کنار گذاشته است. این عبارت که دارای دو بعد کاملا متفاوت می باشد و بعد منفی آن کمتر مورد توجه قرار می گیرد این است که گزارش فوق اذعان دارد که تا این تاریخ ایران به دنبال بمب هسته ای بوده است و فشارهای بین المللی ایران را مجبور کرده است که دست از اقدام خود برای دستیابی به بمب هسته ای بردارد. به این طریق این مسئله به نوعی در پی آن است که تحریم های بین المللی علیه ایران را کارآمد قلمداد نموده و کشورهای دیگر را متقاعد سازد تا به تحریم های گسترده تر علیه ایران برای دست کشیدن از غنی سازی اورانیوم مبادرت ورزند! در عین حال این گزارش می تواند گزارش البرادعی در مورد برنامه هسته ای ایران را زیر سئوال ببرد. با این گزارش به ظاهر مثبت آنها می توانند جو داخل ایران را نیز به خود جلب کرده به نحوی که در ایران با تبلیغات و استناد به این گزارش در جهت نشان دادن پیروزی دیپلماسی بدان (منابع) اعتبار بخشند. از طرف دیگر با کسب این اعتبار انتشار گزارش منفی توسط این منبع در آینده و مطابق با شرایط سیاسی ایالات متحده دور از انتظار نیست! با مرور زمان ابعاد دیگری از این گزارش روشن خواهد شد که به اطلاع شما نیز خواهد رسید.

لينك مطلب